Gospelimages (Imazhe Ungjilli) është i përkushtuar për përhapjen e mesazhit Biblik sa më gjërësisht që të jetë e mundur përmes pikturave, por jo për arsye përfitimi. Përmes dyqanit të web-it është e mundur të blihen riprodhime të cilësisë së lartë në kanavacë të pikturës së zgjedhur. Të gjitha të ardhurat nga të drejtat do të jenë të disponueshme tek GlobalRize, “duke tejshkuar botën për Krishtin online”. www.globalrize.org Ju po largoheni nga website-i.
Kthehu te indeksi
Shkarkoe imazhin falas
A preferon një stampim në kanavacë?
Djali i madh në shëmbëlltyrë
Luka 15:31-32
31 Atëherë i ati i tha: “O bir, ti je gjithmonë me mua, dhe gjithë të miat janë të tuat. 32 Por duhet të festojmë dhe të gëzohemi, sepse ky vëllai yt ishte i vdekur dhe u kthye në jetë, kishte humbur dhe u gjet”.Teksti i plotë i biblës
Luka 15:11-32.
11 Dhe tha: “Një njeri kishte dy bij.
12 Më i riu i tyre i tha babait: “Atë, më jep pjesën e pasurisë që më takon”. Dhe ati ua ndau ç’kishte.
13 Mbas jo shumë ditësh biri më i ri mblodhi çdo gjë, shkoi larg në një vend të huaj dhe atje e prishi gjithë pasurinë, duke bërë një jetë të shthurur.
14 Dhe, si i shpenzoi të gjitha, në atë vend ra një zi e madhe buke, dhe ai filloi të jetë nevojtar.
15 Atëherë shkoi e iu ngjit pas një qytetari të atij vendi, i cili e çoi në arat e tij që të kullotë derrat.
16 Dhe ai dëshironte të mbushte barkun me lendet që hanin derrat, por askush nuk ia jepte.
17 Atëherë erdhi në vete dhe tha: “Sa mëditësve të atit tim u tepron buka, kurse unë po mbaroj nga uria!
18 Do të çohem dhe do të shkoj tek im atë dhe do t’i them: “Atë, mëkatova kundër qiellit dhe para teje;
19 nuk jam i denjë të quhem yt bir; më bëj si një nga mëditësit e tu”.
20 U çua, pra, dhe shkoi tek i ati. Por kur ishte ende larg, I ati e pa dhe pati dhembshuri; u lëshua vrap, u hodh mbi qafën e tij dhe e puthi.
21 Dhe i biri i tha: “O atë, mëkatova kundër qiellit dhe para teje dhe uk jam i denjë të quhem biri yt”.
22 Por i ati u tha shërbëtorëve të vet: “Sillni këtu rrobën më të mirë dhe vishjani, i vini një unazë në gisht dhe sandale në këmbë.
23 Sillni viçin e majmur dhe thereni; të hamë dhe të gëzohemi,
24 sepse ky biri im ishte i vdekur dhe u kthye në jetë, ishte i humbur dhe u gjet”. Dhe filluan të gëzoheshin.
25 Djali i tij i madh ishte në arë; dhe kur erdhi dhe iu afrua shtëpisë, dëgjoi këngë e valle.
26 Atëherë thirri një nga shërbëtorët dhe e pyeti ç’ishte e gjitha kjo.
27 Dhe ai I tha: “Erdhi yt vëlla dhe yt atë theri viçin e majmur, sepse iu kthye djali shëndoshë e mirë”.
28 Por ai u zemërua dhe nuk deshi të hynte; atëherë i ati doli dhe i lutej të hynte.
29 Por ai iu përgjigj të atit dhe i tha: “Ja, kaq vite që po të shërbej dhe kurrë s’kam shkelur asnjë nga urdhrat e tu, e megjithatë kurrë s’më dhe një kec që të gëzohem me miqtë e mi.
30 Por, kur erdhi ky djali yt, që prishi pasurinë tënde me kurva, ti there për të viçin e majmur”.
31 Atëherë i ati i tha: “O bir, ti je gjithmonë me mua, dhe gjithë të miat janë të tuat.
32 Por duhet të festojmë dhe të gëzohemi, sepse ky vëllai yt ishte i vdekur dhe u kthye në jetë, kishte humbur dhe u gjet”.
Mbi pikturën
Te Luka 15:2, thuhet se liderët fetarë e qortuan Jezusin pasi merrej me njerëz mëkatarë si gra të përdala dhe zyrtarë të taksave të korruptuar: “... ky njeri i pret mëkatarët dhe shtrohet e ha me ta”. Në përgjigje, Jezusi u tregon 3 shëmbëlltyra. Këto tre shëmbëlltyra te Luka 15, janë të gjitha mbi diçka që kishte humbur dhe u gjet. Në Dhiatën e Vjetër, profeti Ezekiel kishte profetizuar se Perëndia, Vetë ‘Bariu i Izraelit’, do të kërkonte delet e tij të humbura dhe ato që vërdalloseshin për shkak se barinjtë e pabesë kishin dështuar. Ezekieli 34. Te Mateu 15:24, Jezusi thotë: “’... nuk jam dërguar gjetiu, përveçse te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit”.
Djali i ri, i cili në shëmbëlltyrën e dy bijve, u largua nga shtëpia e atit të tij që të ndiqte rrugën e tij, ishte shembull për njërën prej këtyre ‘deleve të humbura’. Kur ai u kthye tek ati i tij, gjeti falje dhe gëzim. Kështu kishte gëzim në qiell për të gjithë mëkatarët që u kthyen te Perëndia.
Djali i madh, në shëmbëlltyrë ngjan me liderët fetarë të cilët e akuzuan Jezusin se miqësohej me mëkatarë. Ai ishte i drejtë në sytë e tij. Ai e përçmoi vëllain e tij dhe nuk i dha dashuri. Ai nuk ishte i gëzuar për kthimin e tij. Po kështu, liderët shpirtërorë nuk kishin dashuri për njerëzit ‘që nuk e njihnin ligjin’. Gjoni 7:49. Derisa biri i madh të pendohej për mosdashurinë e tij dhe qëndrimin e tij arrogant, ai do të ishte biri i vërtetë ‘i humbur’.
Kjo shëmbëlltyrë mund të lërë përshtypjen se Perëndia fal me shpejtësi e gatishmëri njeriun që vjen tek Ai dhe nuk i vë re mëkatet e kryera. Megjithatë, Perëndia është i mëshirshëm, por Ai është edhe i drejtë. Mëkati duhet ndëshkuar. Kthimi tek Perëndia është i hapur vetëm sepse Jezusi mbarti dënimin në vendin tonë. Gjoni 3:16: ‘Sepse Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindurin, që kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetën e përjetshme”.
Jezusi thotë te Gjoni 14:6 : “Unë jam udha, e vërteta dhe jeta; askush nuk vjen tek Ati përveçse nëpërmjet meje”.
Misioni i Jezusit tejkalonte kërkimin e të humburve të Izraelit. Te Gjoni 10:16, Ai thotë: “Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t’i sjell ato , dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jenë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm”.
Vepra e tij e shpengimit kishte domethënie universale (mbarëbotërore). “51 ... Jezusi duhej të vdiste për kombin, 52 dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë”. Gjoni 11:51-52, Efesianëve 2:11-22.