Sansoni në tempullin e Dagonit

Gjyqtarët 16:21-31. 21 Dhe filistenjtë e zunë dhe i nxorën sytë; e zbritën në Gaza dhe e lidhën me zinxhirë prej bronzi. Dhe e vunë të rrotullojë mokrën në burg. 22 Ndërkaq flokët e kokës, pasi u rruan, filluan përsëri të rriten. 23 Princat e filistenjve u mblodhën për t’i paraqitur një flijim të madh Dagonit, perëndisë së tyre, dhe për t’u gëzuar. Ata thoshin: “Perëndia ynë na ka dhënë në dorë Sansoni, armikun tonë”. 24 Kur populli e pa, filloi të lavdërojë perëndinë e vet dhe të thotë: “Perëndia ynë na dha në dorë armikun tonë, atë që shkatërronte vendin tonë dhe që ka vrarë aq shumë njerëz nga ne”. 25 Kështu në gëzimin e zemrës së tyre ata thanë; Silleni Sansonin që të dëfrehemi me të!”. E nxorën Sansonin nga burgu dhe ai bëri karagjozllëqe para tyre. Pastaj e vunë midis shtyllave. 26 Atëherë Sansoni i tha fëmijës që e mbante për dore: “Lërme të prek shtyllat mbi të cilat qëndron shtëpia, 27 që të mund të mbështetem në to”. Shtëpia ishte plot me burra dhe gra; aty ndodheshin tërë princat e filistenjve dhe mbi çati tri mijë veta, burra e gra, që shikonin Sansonin ndërsa ky bënte palaçon. 28 Atëherë Sansoni kërkoi ndihmën e ZOTIT dhe tha: “O ZOT, o ZOT, të lutem mos më harro! Më jep forcën e nevojshme për këtë herë vetëm, o Perëndi, që të hakmerrem me filistenjtë me një goditje të vetme, për shkak të humbjes së dy syve të mi”. 29 Pastaj Sansoni kapi dy shtyllat qendrore që mbanin tempullin dhe u mbështet tek ato, tek njëra me dorën e djathtë dhe tek tjetra me dorën e majtë; 30 pastaj Sansoni tha: “Le të vdes bashkë me filistenjtë!”. U përkul pastaj me të gjithë forcën e tij dhe shtëpia u shemb mbi princat dhe mbi gjithë popullin që ndodhej brenda; dhe qenë shumë ata që ai vrau duke vdekur se ata që kishte vrarë kur qe gjallë. 31 Pastaj vëllezërit e tij dhe tërë shtëpia e atit të tij zbritën dhe e morën; dhe e çuan ta varrosin midis Tsorahut dhe Eshtaolit, në varrin e Manoahut, atit të tij. Ai qe gjyqtar i Izraelit njëzet vjet me radhë.

Sansoni e ka humbur fuqinë e tij dhe është kapur nga filistenjtë. Filistenjtë nderojnë perëndinë e tyre Dagon për këtë arsye në tempullin e tyre, por në fund ata dalin të humbur me Dagonin. Dagoni është perëndia që ka pamjen gjysmë peshk, gjysmë njeri. Nëpërmjet Sansonit, Zoti fillon të çlirojë Izraelin nga filistinët. Gjyqtarët 13:5. Beteja e fundit e Sansonit me filistinët ndodh në tempullin e Dagonit. Kur ai vdes nën tempullin që po rrënohet, shumë filistinë vdesin me të. Vetëm nën Mbretin David, Izraeli është krejtësisht i çliruar nga filistinët. Për shkak të mëkatit të Sansonit, Fryma e Shenjtë e ka braktisur, por pavarësisht faktit se Sansoni shpesh u udhëhoq nga dëshirat e tij, Zoti nuk i braktis njerëzit e tij. Kjo tregon hirin e Perëndisë. Kur Sansoni i thërret me forcë Zotit, Ai e forcon atë edhe një herë. Me vdekjen e tij, Sansoni vepron për çlirimin e Izraelit. Kjo është përkujtuese e Jezusit, Birit të madh të Davidit, i cili vdiq në vendin tonë për mëkatin dhe kështu ka arritur shpengim të plotë përmes vdekjes së tij: Marku 10:45: 45 Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi që t’i shërbejnë, por për të shërbyer dhe për të dhënë jetën e tij si shpërblesë për shpengimin e shumë vetave”. Hebrenjve 2:14: 14 Sepse, duke qenë se bijtë kanë të përbashkët mishin dhe gjakun, po ashtu edhe ai u bë pjesëtar në po ato gjëra, që të shkatërronte, me anë të vdekjes atë, që ka pushtetin e vdekjes, domethënë djallin, etj. Jeta e Sansonit jep një histori të shkurtër të Izraelit: - Edhe përpara se të kishte lindur, Perëndia i zbuloi prindërve të tij se Sansoni ishte një nazireas i përkushtuar i cili do të sillte çlirim. Në mënyrë të ngjashme, Perëndia i kishte zbuluar Abrahamit se prej tij do të lindte një popull që do të ishte i shenjtë dhe se prej tij do të dilte Çliruesi/Mesia i madh. - Sansoni mëkatoi sërish e sërish. Izraeli, po ashtu, ishte i pabindur prapë e prapë dhe ra në mëkat dhe idhujtari. - Sa herë që Sansoni ishte i lidhur, Perëndia sillte çlirim. Po kështu, edhe Izraeli gjithmonë çlirohej kur ishte i shtypur nga armiqtë, dhe thërriste Perëndinë. Kur masa e mëkateve të Sansonit u mbush, Perëndia e dorëzoi atë në duart e armiqve të tij. Në mënyrë të ngjashme, mëkatet e Izraelit çuan në gjykimin e paevitueshëm: robëria e dëbimit. Në fund të jetës së tij, Sansoni rikthehet te Perëndia. Perëndia e dëgjoi, dhe e përdori për të dhënë dëshmi për Të. Kështu edhe Izraeli një ditë do të kthehet, dhe do të përdoret nga Perëndia për ta lartësuar Atë. Disa paralele me jetën e Jezusit: - Lindja e Sansonit u lajmërua nga një engjëll, ashtu siç ndodhi me Jezusin. Kjo krijoi pritshmëri të lartë. Jezusi i vërtetoi ato pritshmëri, ndërsa sjellja e Sansonit shpesh zhgënjeu. - Sansoni ishte një nazireas (i përkushtuar për Perëndinë), por e shkeli shërbesën e tij nazirease disa herë. Jezusi ishte nazireasi i plotë, i cili gjithmonë jetoi plotësisht i përkushtuar për Perëndinë. - Sanson do të thotë: ‘si dielli’. Krishti është “Dielli i drejtësisë”. - Sansoni vrau një luan. Jezusi mposhti Djallin, i cili ‘ecën vërdallë si një luan vrumbullues’. - Sansoni luftoi i vetëm, pa ndihmën e bashkëqytetarëve të tij. Jezusi gjithashtu përmbushi shpengimin i vetëm. - Sansoni ishte objekt talljeje dhe argëtimi për armiqtë e tij, siç qe Jezusi. - Sansoni vdiq me armiqtë e tij, por Jezusi vdiq për armiqtë e tij, për shkak të dashurisë.

• Shpërndaje më tej Facebook
• Shpërndaje më tej Twitter
• Shpërndaje më tej Linkedin
• Shpërndaje më tej Pinterest
• Shpërndaje më tej Instagram