Samueli i ri shërben në tabernakull/tempull në Shiloh, ku Eli është kryeprift. Djemtë e Elit përdhosin shërbimin e flijimit, por Eli nuk ndërmerr veprime kundër tyre. Atëherë ‘një njeri i Perëndisë vjen të dënojë Elin për çnderimin e Perëndisë. 1 i Samuelit 2:27-36.
Kjo është mbresëlënëse, sepse ‘fjala e ZOTIT ishte e pakët ato ditë’. 1 i Samuelit 3:1. Elit i thuhet: “Unë do të nderoj ata që Më nderojnë, por ata që Më përbuzin, ata vetë do të përbuzen”.
Në kohën që pason, Samueli merr një zbulesë gojore nga Perëndia për herë të parë. Ai është i shtrirë në një nga dhomat e ndërtuara rrotull shenjtërores. Atëherë ZOTI e thërret Samuelin. Samueli ‘ende nuk e njihte ZOTIN’, pra, ai nuk kishte familjaritet me të folurin e drejtpërdrejtë të Perëndisë.
Ai mendon se Eli po e thërret prej nga po flinte. Kjo përsëritet 3 herë. Atëherë Eli e kupton se ZOTI është ai që po e thërret Samuelin, dhe e udhëzon Samuelin se si t’i përgjigjet kur ZOTI ta thërrasë sërish.
Mesazhi i Perëndisë për Samuelin është gjykimi që do të zbatohet ndaj shtëpisë së Elit.
Samueli ka frikë t’ia japë mesazhin Elit, megjithatë ai e bën në bindje mëngjesin e nesërm. Pas kësaj here të parë, ZOTI ia zbulon Vetveten disa herë Samuelit në Shiloh, dhe i bëhet e qartë Izraelit se Samueli është caktuar si profeti i Perëndisë. Fjala e ZOTIT i vjen Izraelit përmes Samuelit.
Me shfaqjen e Samuelit, zyra profetike vjen në përparësi, dhe nuk zhduket veçse deri pas robërisë Babilonase.