Nathani qorton Davidin

2 i Samuelit 11:1-15 1 Pastaj ZOTI i dërgoi Nathanin Davidit; dhe Nathani shkoi tek ai dhe I tha: “Ishin dy njerëz në të njëjtin qytet, njëri i pasur dhe tjetri i varfër. 2 I pasuri kishte një numër të madh kopesh me bagëti të imët dhe të trashë; 3 por i varfri nuk kishte asgjë, veçse një qengj femër që e kishte blerë dhe ushqyer; ai ishte rritur bashkë me të dhe me fëmijët e tij, duke ngrënë ushqimin e tij, duke pirë në kupën e tij duke fjetur mbi gjirin e tij; ishte për të si bija e tij. 4 Një udhëtar arriti në shtëpinë e njeriut të pasur; ky refuzoi të merrte ndonjë bagëti nga kopetë e tij për t’i përgatitur për të ngrënë udhëtarit që kishte ardhur te ai, por mori manarin e njeriut të varfër dhe e gatoi për njeriun që i kishte ardhur”. 5 Atëherë zemërimi i Davidit u rrit me të madhe kundër këtij njeriu dhe i tha Nathanit: “Ashtu siç është e vërtetë që ZOTI rron, ai që ka bërë këtë gjë meriton të vdesë!”. 6 Ai do ta paguajë katërfish vlerën e manarit, sepse ka bërë një gjë të tillë dhe nuk ka pasur mëshirë”. 7 Atëherë Nathani i tha Davidit: “Ti je ai njeri! Kështu thotë ZOTI, Perëndia i Izraelit: “Unë të kam vajosur mbret të Izraelit dhe të kam çliruar nga duart e Saulit”. 8 Të kam dhënë shtëpinë e zotërisë tënd dhe të kam dhënë shtëpinë e Izraelit dhe të Judës; dhe në qoftë se kjo ishte shumë pak, unë do të të kisha dhënë shumë gjëra të tjera. 9 Pse, pra, ke përçmuar fjalën e ZOTIT, duke bërë atë që është e keqe për sytë e tij? Ti ke bërë të vdesë me shpatë hiteun Uriah, more për grua bashkëshorten e tij dhe e vrave me shpatën e bijve të Amonit. 10 Kështu, pra, shpata nuk do të largohet kurrë nga shtëpia jote, sepse ti më ke përçmuar dhe ke marrë gruan a hiteut Uriah si bashkëshorten tënde”. 11 Kështu thotë ZOTI: “Ja unë do të sjell kundër teje fatkeqësinë nga vetë shtëpia jote dhe do t’i marr gratë e tua para syve të tu për t’ia dhënë një tjetri, që do të bashkohet me to ditën. 12 Sepse ti e ke bërë këtë gjë fshehurazi, kurse unë do ta bëj përpara tërë Izraelit në dritën e diellit”. 13 Atëherë Davidi i tha Nathanit: “Kam mëkatuar kundër ZOTIT”. Nathani iu përgjigj Davidit; “ZOTI e ka hequr mëkatin tënd; ti nuk ke për të vdekur. 14 Megjithatë, duke qenë se me këto veprime u ke dhënë rastin e armiqve të Zotit të blasfemojnë, djali që ka lindur duhet të vdesë”. 15 Pastaj Nathani u kthye në shtëpinë e vet. Kështu ZOTI goditi fëmijën që bashkëshortja e Uriahut i kishte lindur Davidit dhe ai u sëmur.

Ndëshkimi i mbretit David nga profeti Nathan pason mëkatet e Davidit për kurorëshkelje me BathSheban dhe vrasjen e burrit të saj Uriah. Shih 2 Samuelit 11. Pozicioni i Davidit si i zgjedhuri i Perëndisë dhe mbreti i vajosur i Izraelit, i bën këto mëkate shumë serioze. Davidi jo vetëm që jep shembull negativ për popullin e tij, por ai u jep dhe armiqve të tij një arsye për të blasfemuar emrin e Zotit. Perëndia ka qenë gjithmonë me Davidin dhe e ka bekuar atë, por pavarësisht kësaj, Davidi tani vepron kundër vullnetit dhe urdhërimeve të Tij . Profeti Nathan vjen te pallati i Davidit dhe i paraqet një çështje atij. Mbreti ndonjëherë vepron si gjykatës. Pasi Nathani i tregon historinë për njeriun e pasur dhe atë të varfër, Davidi zemërohet me njeriun e pasur dhe deklaron gjykim kundër tij, duke thirrur emrin e Perëndisë. Atëherë, historia e Nathanit kthehet në profeci në formën e një shëmbëlltyre; ‘njeriu i pasur’ në historinë e Nathanit i referohet vetë Davidit: ‘Ti je ai njeri!”. Nathani atëherë i drejtohet Davidit në Emër të Perëndisë, duke e akuzuar se ishte mosmirënjohës, i pabesë dhe i pabindur, dhe i thotë atij cili do të jetë ndëshkimi i Perëndisë për mëkatet e tij. Mëkatet ishin bërë në fshehtësi, por ndëshkimi për mëkatin do të pasojë në mënyrë publike. Reagimi i Davidit tregon se ai është sinqerisht dhe thellësisht i ndërgjegjshëm për fajin e tij: 13 Atëherë Davidi i tha Nathanit: “Kam mëkatuar kundër Zotit” (vargu 13). Davidi meritonte dënimin me vdekje, por Perëndia u tregua i mëshirshëm ndaj tij. Do të ketë pasoja për mëkatet e tij: shpata nuk do të largohet kurrë nga shtëpia e Davidit. Gjithashtu, fëmija që lindi Bathsheba do të vdesë. Disa shkollarë e shohin përmendjen e kompensimit të katërfishtë si referencë për katër fëmijët e Davidit që vdiqën: fëmija i parë i Bathshebas, Amnoni, Absalomi dhe Adonijah. Psalmi 51 është psalmi pendimtar që shpreh pendimin e Davidit: 1 Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembshurinë e madhe që e, fshiji të ligat që të kam bërë. 2 Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im. 3 Sepse i pranoj të ligat që kam bërë dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara. 4 Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe në sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon. 5 Ja, unë jam mbrujtur në paudhësi dhe nëna ime më ka ngjizur në mëkat. 6 Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson urtësinë në fshehtësinë e zemrës. ...Të tjera Në shumë mënyra, mbreti David ishte një parafytyrim i Birit të Davidit, Mbretit Jezus, Mesia i Izraelit. Zoti ishte me Davidin, dhe mbretërimi i tij ishte i drejtë në shumë drejtime. Prapë se prapë, ai u zbulua mëkatar dhe një njeri i gabueshëm, ndryshe nga Mesia, Jezus: 2 e Korintasve 5:19-21: 19 “sepse Perëndia ishte në Krishtin duke pajtuar botën me veten e tij, pa ua llogaritur atyre fajet e tyre dhe vuri ndër ne, si shërbesë, fjalën e paqtimit. 20 Jemi, pra, ambasadorë të Krishtit, sikur Perëndia t’ju lutej nëpërmjet nesh; ju lutemi në vend të Krishtit: Pajtohuni me Perëndinë! 21 Sepse atë, që nuk njihte mëkat, e bëri mëkat për ne, që ne të bëhemi drejtësia e Perëndisë në të”. Efesianëve 5:15-17 : 15 Shikoni, pra, si të ecni me kujdes, jo si të marrët, por si të çmendurit, 16 duke e shfrytëzuar kohën, sepse ditët janë të liga. 17 Prandaj, mos u bëni të marrë, por kuptoni se cili është vullneti i Zotit.

• Shpërndaje më tej Facebook
• Shpërndaje më tej Twitter
• Shpërndaje më tej Linkedin
• Shpërndaje më tej Pinterest
• Shpërndaje më tej Instagram