Gospelimages (Imazhe Ungjilli) është i përkushtuar për përhapjen e mesazhit Biblik sa më gjërësisht që të jetë e mundur përmes pikturave, por jo për arsye përfitimi. Përmes dyqanit të web-it është e mundur të blihen riprodhime të cilësisë së lartë në kanavacë të pikturës së zgjedhur. Të gjitha të ardhurat nga të drejtat do të jenë të disponueshme tek GlobalRize, “duke tejshkuar botën për Krishtin online”. www.globalrize.org Ju po largoheni nga website-i.
Kthehu te indeksi
Shkarkoe imazhin falas
“Unë jam ai që po të flet!”
Gjoni 4:26
Jezusi i tha: “Unë jam ai që po të flet!”.Teksti i plotë i biblës
Gjoni 4:1-30
1 Pra, kur Zoti mori vesh se farisenjtë kishin dëgjuar se Jezusi po bënte më shumë dishepuj dhe po pagëzonte më shumë se Gjoni,
2 (ndonëse nuk pagëzonte Jezusi vetë, por dishepujt e tij),
3 e la Judenë dhe shkoi përsëri në Galile.
4 Por duhej të kalonte nëpër Samari.
5 Arriti pra, në një qytet të Samarisë që quhej Sihar, afër tokës që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të vet.
6 Por aty ishte pusi i Jakobit. Dhe Jezusi, duke qenë i lodhur nga udhëtimi, u ul pranë pusit; ishte rreth orës së gjashtë.
7 Një grua nga Samaria erdhi të nxjerrë ujë. Jezusi i tha: “Më jep të pi”.
8 Sepse dishepujt e vet kishin shkuar në qytet për të blerë ushqime.
9 Atëherë gruaja samaritane i tha: “Po qysh, ti që je jude kërkon të pish prej meje, që jam një grua samaritane?”. (Sepse judenjtë nuk shoqërohen me samaritanët).
10 Jezusi u përgjigj dhe i tha: “Po ta njihje ti dhuratën e Perëndisë dhe kush është ai që të thotë: ”Më jep të pi!”, ti vetë do të kërkoje nga ai dhe do të të jepte ujë të gjallë”.
11 Gruaja i tha: “Zot, ti as kovë nuk ke dhe pusi është i thellë, prej nga e ke, pra, atë ujë të gjallë?”.
12 Vallë je më i madh se Jakobi, ati ynë, që na dha këtë pus dhe piu prej atij vetë, bijtë e tij dhe bagëtia e tij?”.
13 Jezusi u përgjigj dhe i tha: “Kushdo që pi nga ky ujë, do të ketë përsëri etje,
14 por kush pi nga uji që do t’i jap unë, nuk do të ketë më etje përjetë; por uji, që unë do t’i jap, do të bëhet në një burim uji, që buron në jetë të përjetshme”.
15 I thotë gruaja: “Zot, më jep këtë ujë, që unë të mos kem etje dhe të mos vij këtu të nxjerr ujë!”.
16 I thotë Jezusi; “Shko, thirre burrin tënd dhe eja këtu”.
17 Iu përgjigj gruaja dhe i tha: “Unë nuk kam burrë”. Jezusi i tha: “Mirë the; “Nuk kam burrë”,
18 sepse pate pesë burra dhe ai që ke tani nuk është burri yt; në këtë ke thënë të vërtetën!”.
19 Gruaja i tha: “Zot, po shoh se je profet.
20 Etërit tanë adhuronin në këtë mal dhe ju thoni se në Jerusalem është vendi ku duhet të adhurohet”.
21 Jezusi i tha: “O grua, më beso: vjen ora që as në këtë mal, as në Jerusalem nuk do ta adhuroni Atin.
22 Ju adhuroni atë që s’e njihni; ne adhurojmë atë që njohim; sepse shpëtimi vjen nga judenjtë.
23 Por vjen ora, madje ajo ka ardhur, adhuruesit e vërtetë do ta adhurojnë Atin në frymë dhe në të vërtetën, sepse Ati kërkon të tillë si adhurues të tij.
24 Perëndia është Frymë, dhe ata që e adhurojnë, duhet ta adhurojnë në frymë dhe në të vërtetën”.
25 Gruaja i tha: “Unë e di se vjen Mesia, i quajtur Krisht; kur të vijë ai, do të na i kumtojë të gjitha”.
26 Jezusi i tha: “Unë jam ai që po të flet!”.
27 Në këtë çast erdhën dishepujt e tij dhe u mrekulluan që po fliste me një grua; por asnjë nuk i tha: “Çfarë kërkon?” ose: ‘pse po flet me të?”.
28 Atëherë gruaja e la shtambën e saj dhe shkoi në qytet dhe u tha njerëzve:
29 ‘Ejani, shikoni një njeri që më ka thënë gjithë sa kam bërë; mos vallë ky është Krishti?”.
30 Atëherë ata dolën nga qyteti dhe erdhën tek ai.
Mbi pikturën
Jezusi largohet nga Judea; Ai shmang përballjen me Farisenjtë për momentin dhe shkon në Galile.
4 “Por duhej të kalonte nëpër Samari.” Ai merr rrugën më të shkurtër. Shumë hebrenj në atë kohë merrnin kalimin mbi-Jordan, për shkak të armiqësisë ndaj Samaritanëve.
‘Duhej’ i referohet një nevoje me qëllim që të takonte një grua samaritane.
Samaritanët janë pasardhës të Izraelitëve, të cilët qëndruan në tokën kur njerëzit u morën në robëri në Asiri dhe u përzien me njerëz paganë. Pra, ata ishin të ‘papastër’ në sytë e hebrenjve.
Ata besojnë se mali Gerizim është vendi ku Perëndia duhet të adhurohej, ndërsa hebrenjtë e bënin këtë në Jerusalem.
Jezusi vjen te pusi i Jakobit, afër Shekemit të lashtë, te këmbët e malit Gerizim. I drobitur, ai ulet. Është mesditë. Një grua samaritane vjen të nxjerrë ujë. Jezusi i flet asaj dhe i kërkon ujë. Gruaja habitet se një hebre, i drejtohet një gruaje samaritane (të papastër). Jezusi e ngre bisedën në një nivel shpirtëror dhe flet për ‘ujë të gjallë’, i cili e largon etjen përgjithmonë.
Profeti Isaia thotë:
“O ju të gjithë që keni etje, ejani tek ujërat, dhe ju që nuk keni para ejani, blini dhe hani! Ejani, blini pa para dhe pa paguar verë dhe qumësht!”. Isaia 55:1.
Më jep këtë ujë! Është përgjigja e gruas. Ajo kupton se uji nga pusi i Jakobit e shuan etjen vetëm përkohësisht.
Jezusi atëherë e kthen bisedën ndryshe duke e pyetur për burrin e saj. “Nuk kam burrë”, thotë gruaja. Atëherë Ai tregon se Ai di se ajo ka pasur pesë burra. Gruaja kupton se Jezusi është profet dhe me këtë rast kërkon mendimin e Tij mbi një çështje fetare: cili është vendi i duhur për të adhuruar?
Megjithatë, nuk është vendi i adhurimit që ka rëndësi, por fakti se Ati duhet të adhurohet në frymë dhe të vërtetë. Në lidhje me këtë, Ai i vëren gruas faktin se ‘shpëtimi vjen nga judenjtë’. Ata ‘adhurojnë atë që njohin’. Me ‘shpëtim’ kuptohet: shpëtimi Mesianik, shpengimi’.
Romakët 11:26: “... dhe kështu mbarë Izraeli do të shpëtohet, sikurse është shkruar: “Nga Sioni do të vijë Çlirimtari, dhe do të largojë pabesinë nga Jakobi”.
Në adhurimin e vërtetë të Atit dallimi mes judenjve dhe Samaritanëve zhduket; për të dy çështja është ‘adhurimi në frymë dhe të vërtetë’. Fryma e Shenjtë është vërtetësi, Ai vepron adhurim të vërtetë. “Frymën e së Vërtetës, që bota nuk mund ta marrë, sepse nuk e sheh dhe nuk e njeh; por ju e njihni, sepse qëndron me ju dhe do të jetë në ju”. Gjoni 14:17.
Adhurimi i vërtetë po ashtu kërkon praktikimin e së vërtetës. “Po të themi se kemi bashkësi me Të, dhe ecim në errësirë, gënjejmë dhe nuk bëjmë të vërtetën”. 1 e Gjonit 1:6.
Në mënyrë që të adhurojmë në frymë dhe të vërtetë, është e nevojshme së pari, të bëhemi frymërisht të gjallë.
Gruaja nuk e kupton vërtetë çfarë do të thotë Jezusi, por ajo i lidh fjalët e Tij me ato të “Mesias”. “Ai do të na i kumtojë të gjitha”.
“ZOTI, Perëndia yt, do të ngrejë për ty një profet si unë në mes teje dhe vëllezërve të tu; atë keni për ta dëgjuar”. Ligji i Përtërirë 18:15.
Atëherë Jezusi thotë: “unë jam ai që po të flet”.
‘Unë jam ai’ rikujton kur Perëndia foli në Dhiatën e Vjetër:
“Kthehuni nga unë dhe do të shpëtoni, ju mbarë skaje të tokës. Sepse unë jam Perëndia dhe nuk ka asnjë tjetër”. Isaia 45:22.
Pohimi ‘Unë jam’ ndodh disa herë në ungjillin e Gjonit.
“Prandaj ju thashë se ju do të vdisni në mëkatet tuaja, sepse po të mos besoni se unë jam, ju do të vdisni në mëkatet tuaja”. Gjoni 8:24.
Ai zbulon Vetveten se është Mesia i premtuar në Dhiatën e Vjetër. Ai është Mesia jo vetëm për judenjtë, por edhe për Samaritanët. Për popujt nga të gjitha kombet.
Gjoni 4:41-42 tregon se gruaja beson te Ai, dhe shumë nga Sihari me të.
Gjoni 7:37-38:
37 “Por ditën e fundit, në ditën e madhe të festës, Jezusi u ngrit në këmbë dhe thirri duke thënë: “Nëse dikush ka etje, le të vijë tek unë e të pijë.
38 Ai që beson në mua, siç ka thënë Shkrimi, prej brendësisë së tij do të burojnë lumenj uji të gjallë”.
Zbulesa 7:17:
“ … sepse Qengji, që është në mes të fronit, do t’i kullosë dhe do t’i prijë te burimet e gjalla të ujërave; dhe Perëndia do të fshijë çdo lot nga sytë e tyre”.