Udhëtimi për në Emaus

Luka 24:25-28 25 Atëherë ai u tha atyre: “Të pamend dhe të ngathët në zemër për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët! 26 A nuk duhej që Krishti të vuajë dhe të hyjë në lavdinë e tij?”. 27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat, që i takonin atij. 28 Kur iu afruan fshatit për ku po shkonin, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.

Pasi Ai u ringjall nga të vdekurit, Jezusi iu shfaq disa herë dishepujve të Tij. Dy burra, në rrugën për në Emaus, një qytet i vogël, njëmbëdhjetë kilometër larg Jerusalemit, ende nuk janë të sigurt se çfarë i ka ndodhur Jezusit pas kryqëzimit dhe vdekjes. Ata diskutojnë për ngjarjet e fundit. Atëherë Jezusi bashkohet me ta në bisedën e tyre, por ‘i ndaloi ata që ta njihnin’ – vargu 16. Jezusi atëherë shpjegon: “26 A nuk duhej që Krishti të vuajë dhe të hyjë në lavdinë e tij?”. 27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat, që i takonin atij. Ndërsa po i afrohen fshatit, Jezusi pranon ftesën e tyre që të qëndrojë me ta. Kur hanë darkë, Ai merr bukën, falënderon, e thyen dhe fillon t’ua japë atyre. ‘Atëherë sytë e tyre u hapën dhe ata e njohën Atë, dhe Ai u zhduk nga shikimi i tyre’. Në atë moment ata kuptuan se Ai ishte ringjallur në të vërtetë!