Gospelimages (Imazhe Ungjilli) është i përkushtuar për përhapjen e mesazhit Biblik sa më gjërësisht që të jetë e mundur përmes pikturave, por jo për arsye përfitimi. Përmes dyqanit të web-it është e mundur të blihen riprodhime të cilësisë së lartë në kanavacë të pikturës së zgjedhur. Të gjitha të ardhurat nga të drejtat do të jenë të disponueshme tek GlobalRize, “duke tejshkuar botën për Krishtin online”. www.globalrize.org Ju po largoheni nga website-i.
Kthehu te indeksi
Shkarkoe imazhin falas
A preferon një stampim në kanavacë?
Kalimi i Detit të Kuq
Eksodi 14:28-29
28 Ujërat u kthyen dhe mbuluan qerret, kalorësit dhe tërë ushtrinë e faraonit, që kishin hyrë në det për të ndjekur izraelitët; dhe nuk shpëtoi asnjë prej tyre. 29 Por bijtë e Izraelit vazhduan të ecnin në tokë të thatë në mes të detit, dhe ujërat qenë për ta si një mur, në të djathtë të tyre dhe në të majtë të tyre.Teksti i plotë i biblës
Eksodi 14: 23-31
23 Dhe egjiptasit i ndoqën; dhe tërë kuajt e faraonit, qerret e tij dhe kalorësit e tij hynë pas tyre në mes të detit.
24 Aty nga agimi i mëngjesit ndodhi që Zoti i hodhi sytë në kampin e egjiptasve nga kolona e zjarrit dhe nga reja, dhe i dha dërrmën.
25 Ai bëri të shkëputen rrotat e qerreve të tyre dhe e bëri të vështirë përparimin e tyre. Kështu egjiptasit thanë: “T’ia mbathim para Izraelit, sepse Zoti lufton bashkë me ta kundër egjiptasve”.
26 Pastaj Zoti i tha Moisiut: “Shtrije dorën tënde mbi detin, me qëllim që ujërat e tij të kthehen mbi egjiptasit, mbi qerret dhe kalorësit e tyre.
27 Atëherë Moisiu shtriu dorën e tij mbi detin; kështu në të gdhirë, deti u kthye në vendin e tij të zakonshëm; egjiptasit ikën para tij; dhe Zoti i përlau egjiptasit në mes të detit.
28 Ujërat u kthyen dhe mbuluan qerret, kalorësit dhe tërë ushtrinë e faraonit, që kishin hyrë në det për të ndjekur izraelitët; dhe nuk shpëtoi asnjë prej tyre.
29 Por bijtë e Izraelit vazhduan të ecnin në tokë të thatë në mes të detit, dhe ujërat qenë për ta si një mur, në të djathtë të tyre dhe në të majtë të tyre.
30 Kështu, atë ditë, Zoti e shpëtoi Izraelin nga dora e egjiptasve, dhe Izraeli pa mbi bregun e detit egjiptasit e vdekur.
31 Izraeli pa fuqinë e madhe që Zoti kishte treguar kundër egjiptasve dhe populli pati frikë nga Zoti dhe besoi te Zoti dhe te Moisiu, shërbëtor i tij.
Mbi pikturën
Pas 10 plagëve, që Zoti solli mbi Egjiptin, Faraoni më në fund i lë të shkojnë njerëzit e Tij. Pak më pas ai pendohet dhe vendos prapëseprapë t’i ndjekë ata. Izraelitët janë në hall; deti ndërpret rrugën e tyre para, ushtria egjiptase po i ndjek nga pas. Prania shpëtuese e Perëndisë shfaqet kur Engjëlli i Zotit qëndron mes tyre në një shtyllë reje, kështu që egjiptasit nuk mund t’u afrohen popullit të Izraelit. Moisiu duhet ta ngrejë shkopin e tij dhe të shtrijë dorën drejt detit dhe ta ndajë atë. Atëherë Zoti e kthen pas detin nëpërmjet një ere të fortë lindore dhe e bën të thatë tokën e detit. Populli shkon në mes të detit në tokën e thatë.
Paskëtaj, edhe egjiptasit me karrot e tyre shkojnë në mes të detit në tokë të thatë. (Ndoshta pozicioni i shtyllës së resë ka ndryshuar). Por kur Moisiu, me urdhër të Perëndisë, shtrin dorën e tij mbi detin, ujërat kthehen në shtratin e tyre normal dhe mbulojnë karrot dhe kalorësit.
Moisiu dhe Izraelitët shprehin mirënjohjen e tyre për shëlbimin në një këngë për Perëndinë. Shih edhe Zbulesa 19:1-6.
Në pikturë theksi është mbi mirënjohjen e shëlbimit.
Isaia 51:10-11
10 A nuk je ti ai që ke tharë detin, ujërat e humnerës së madhe, që i ke bërë rrugë thellësitë e detit, me qëllim që të çliruarit të kalonin?
11 Kështu të shpenguarit nga Zoti do të kthehen, do të vijnë në Sion me klithma gëzimi dhe një hare e përjetshme do të kurorëzojë kokën e tyre; do të marrin gëzim e hare dhe dhembja e rënkimi do të zhduken.
Çlirimi nga Egjipti është një parahije e shëlbimit të besimtarëve nga Jezus Krishti. Uji, në këtë kontekst, është një pamje e gjykimit dhe vdekjes. Kalimi i detit është – si arka e Noeut – një pamje e pagëzimit të krishterë.
Romakët 6:3-4 :
3 A nuk e dini se ne të gjithë që u pagëzuam në Jezu Krishtin, u pagëzuam në vdekjen e tij?
4 U varrosëm, pra, me të me anë të pagëzimit në vdekje, që ashtu si Krishti u ringjall prej së vdekurish me anë të lavdisë së Atit, kështu edhe ne të ecim në risinë e jetës.
Jeta skllavërore e vjetër u la pas në ujërat e vdekjes.
Zoti donte që populli i Tij të jetonte pas çlirimit nga Egjipti si një komb i shenjtë (i veçuar).
Më vonë Zoti do t’u jepte atyre ligjin e Tij si udhërrëfyes për një jetë mirënjohjeje dhe bindjeje.
Por se pavarësisht besnikërisë së Perëndisë populli shpesh ra në mëkat. Në Dhiatën e Re, kjo sjellje e Izraelitëve paraqitet si shembull paralajmërimi:
1 e Korintasve 10:1-7
1 Por nuk dua, o vëllezër, që ju të mos e dini se gjithë etërit tanë ishin nën renë, dhe të gjithë shkuan nëpër det,
2 dhe të gjithë u pagëzuan mbi Moisiun në re dhe në det,
3 dhe të gjithë hëngrën të njëjtin ushqim frymëror.
4 dhe të gjithë pinë të njëjtën pije frymërore, sepse pinin prej shkëmbi frymëror që i ndiqte; edhe ky shkëmb ishte Krishti.
5 Por Perëndia nuk pëlqeu shumicën prej tyre; sepse ranë të vdekur në shkretëtirë.
6 Dhe këto u bënë si shembuj për ne, që ne të mos dëshirojmë gjëra të liga, ashtu si dëshiruan ata,
7 dhe që të mos bëheni idhujtarë si disa nga ata, sikurse është shkruar: “Populli u ul që të hajë dhe të pijë, dhe u ngrit për të luajtur”.
Çlirimi në vetvete nuk ishte garanci për një jetë të shenjtë. Shenjtëria kërkon një zemër që i përkushtohet plotësisht Perëndisë, dhe është tërësisht e dorëzuar në udhëheqjen e Zotit.