Themelimi i Darkës së ZOTIT

Luka 22:14-23 14 Dhe, kur erdhi ora, ai u ul në tryezë, dhe të dymbëdhjetë apostujt bashkë me të. 15 Atëherë ai u tha atyre: “Kam pasur dëshirë të madhe ta ha këtë Pashkë bashkë me ju, para se të vuaj, 16 sepse po ju them se nuk do të ha më nga kjo derisa ajo të plotësohet në mbretërinë e Perëndisë”. 17 Dhe mori kupën, falënderoi, dhe tha: “Merreni këtë dhe ndajeni midis jush, 18 sepse unë po ju them se nuk do të pi më nga fryti i hardhisë derisa të vijë mbretëria e Perëndisë”. 19 Dhe mori bukë, falënderoi, e theu dhe ua dha atyre duke thënë: “Ky është trupi im, që jepet për ju; bëni këtë në përkujtimin tim”. 20 Po kështu, pas darkës, mori edhe kupën duke thënë: “Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim, që derdhet për ju. 21 Por, ja, dora e atij që më tradhton, është me mua mbi tryezë. 22 Dhe vërtet që Biri i njeriut shikon, siç është caktuar për atë, por mjerë ai njeri me anë të të cilit tradhtohet!”. 23 Atëherë ata filluan të pyesin njeri-tjetrin se cili prej tyre do të ishte vallë ai, që do ta bënte këtë.

Pashka Jezusi kremtoi festën e Pashkës me dishepujt e Tij. Në Pashkë Izraeli përkujton se si Zoti çliroi popullin nga robëria egjiptase. Eksodi 12. Pas çlirimit, Zoti krijoi zyrtarisht festën e përvjetshme të Pashkës. Levitiku 23:4-8. Qengji i pashkës që u sakrifikua në festë, ishte një parafytyrim i sakrificës së fundit të Krishtit, derisa Jezusi të sakrifikonte Vetveten për mëkatet tona. ‘...sepse Pashka jonë, që është Krishti, u flijua për ne”. 1 Korintasve 5:7. Gjatë darkës së Pashkës Jezusi themelon Darkën e Shenjtë; vaktin e Besëlidhjes së Re. Jeremia 31. Jezusi merr bukën, falënderon Atin e Tij, e thyen dhe ia jep atyre, duke thënë: “Ky është trupi im, që jepet për ju; bëni këtë në përkujtimin tim”. Dhe kështu bëri me kupën pasi ata kishin ngrënë, duke thënë: “Kjo kupë është Besëlidhja e Re në gjakun tim, që derdhet për ju”. Për më tepër, Ai i përgatiti dishepujt e Tij se do të vente tek Ati dhe për Kthimin e Tij sërish tek ata. Gjoni 14:1. Ai ua cakton Mbretërinë atyre. Luka 22:29-30. Marrëveshje Këto veprime dhe mësime të Jezusit na kujtojnë një martesë judease tradicionale, ashtu siç e njihnin ata (Shidduch). Kjo ishte një marrëveshje mes dy familjeve. Ati dhe biri shkonin për vizitë tek babai i nuses së ardhshme. Pas kontraktimeve, bëhej një marrëveshje. Atëherë vajza e re do të hynte. Nëse do ta aprovonte martesën, ajo do merrte bukën dhe do ia ofronte burrit të saj të ardhshëm. Do të hanin të dy bukën dhe do të pinin verën duke u lidhur kështu me njëri -tjetrin. Pas kësaj, dhëndri i ardhshëm largohej që të përgatiste një shtëpi për ta. Kur shtëpia të ishte kompletuar, ai do të kthehej për nusen e tij. Nusja atëherë duhet të ishte gati për martesë dhe për dasmën. Nëse ajo nuk ishte gati, dhëndri kishte të drejtën të zgjidhte marrëveshjen. Në këtë krahasim Darka e Shenjtë mund të shihet si një marrëveshje për martesë. Kur Dhëndri qiellor të kthehet nga përgatitjet e vendit për Nusen e tij të Ardhshme – Kishën, ajo do të bashkohet me Të në festën qiellore dasmore. Shtrimi i tryezës Në pikturë tavolinat janë vendosur në format triklinium (në formë U-je). Ato formojnë 3 anë të një katrori. Ky ishte zakoni romak që u përvetësua nga hebrenjtë në kohën e Jezusit. Është e besueshme se tavolina për vaktin e Pashkës u sistemua në këtë mënyrë. Në këtë traditë, vendi i të ftuarve tregonte lidhjen me mikun që i priste, dhe me njeri-tjetrin. (Mbani mend zënkën e dishepujve se cili prej tyre ishte më i madhi). Të ftuarit shtriheshin në jastëkë të mëdhenj duke u mbështetur në krahun e tyre të majtë. Sipas traditës, vendi i mikpritësit ishte tek njeri fund i tavolinës, siç shihet në pikturë. Në të djathtë të tij ‘njeriu më i besuar”, në të majtë “i ftuari i nderit”. Në pikturë këta janë Gjoni dhe Juda Iskarioti. Sipas ungjillit të Lukës, Juda ishte ende në dhomë. Gjoni shtrihet në anën e djathtë. E dimë këtë nga ungjilli i Gjonit. (Gjoni 13:23). Juda duhet të ketë qenë afër Jezusit. (Gjoni 13:26). Nëse Jezusi ia dha këtë vend Judës, duke ditur tradhtinë e tij, kjo është shumë domethënëse. Supozohet se Pjetri ndodhej në fundin tjetër të tavolinës, përkundër Gjonit. Ky ishte vendi i personit që kishte detyrën të lante këmbët e të ftuarve përpara vaktit. Ky person duhet edhe të sillte ushqimin dhe pijet gjatë vaktit, duke pasur hyrjen të lirë te pjesa e hapur e triklinium-it. Nga ky vend Pjetri kishte kontakt pamor të lirë me Gjonin, dhe i bënte shenja atij të pyeste Jezusin se cili ishte tradhtari. Gjoni 13:24. Nëse Pjetri kishte këtë vend, duhet të ketë qënë i prekur në sedër tek shihte Jezusin që lante këmbët e dishepujve të Tij, sepse ai duhet ta kish bërë këtë. Kremtimi i kungimit Festimi i Darkës së Shenjtë do të vazhdojë në kishë ‘derisa Ai të kthehet’. Është një ‘kungim’, një shenjë në të cilën e vërteta e Ungjillit pohohet dhe vuloset nëse pranohet me besim. 1 Korintasve 10 dhe 11 tregojnë cilat aspekte janë të rëndësishme për sa i përket këtij festimi: Vetë-shqyrtimi ‘por njeriu le të shqyrtojë veten’ 11:28 Përkujtimi ‘bëni këtë në pvrkujtimin tim’ 11:24 Shpallja ‘ju shpallni vdekjen e Zotit’ 11:26 Bekimi ‘kupa e bekimi që ne bekojmë’ 10:16 Bashkësia ‘bashkësia e gjakut të Krishtit’ 10:16 Përkushtimi ‘ju nuk mund të pini..., dhe ...’ 10:21 Përsëritja ‘sa herë të pini nga ...’ 11:26 Pritshmëria ‘derisa Ai të vijë.’ 11:26

• Shpërndaje më tej Facebook
• Shpërndaje më tej Twitter
• Shpërndaje më tej Linkedin
• Shpërndaje më tej Pinterest
• Shpërndaje më tej Instagram