Gospelimages (Imazhe Ungjilli) është i përkushtuar për përhapjen e mesazhit Biblik sa më gjërësisht që të jetë e mundur përmes pikturave, por jo për arsye përfitimi. Përmes dyqanit të web-it është e mundur të blihen riprodhime të cilësisë së lartë në kanavacë të pikturës së zgjedhur. Të gjitha të ardhurat nga të drejtat do të jenë të disponueshme tek GlobalRize, “duke tejshkuar botën për Krishtin online”. www.globalrize.org Ju po largoheni nga website-i.
Kthehu te indeksi
Shkarkoe imazhin falas
A preferon një stampim në kanavacë?
Jezusi shëron një të demonizuar
Marku 5:6-7
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij, 7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka midis meje e teje, o Jezus, Bir i Perëndisë Më të Lartë? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!”.Teksti i plotë i biblës
Marku 5:1-20
1 Dhe arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e gadarenasve.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë nga varrezat i doli përpara një njeri me një frymë të ndyrë,
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhte, qoftë edhe me zinxhirë.
4 Shpeshherë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i këpuste zinxhirët dhe i thyente prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
5 Dhe vazhdimisht, natën dhe ditën, ishte nëpër male e nëpër varre, duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka midis meje e teje, o Jezus, Bir i Perëndisë Më të Lartë? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!”.
8 Sepse ai i kishte thënë; “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
9 Atëherë Jezusi e pyeti: “Si e ke emrin?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhem Legjion, sepse jemi shumë”.
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga krahina.
11 Tani aty, në brinjë të malit, ishte një tufë e madhe derrash që kulloste.
12 Atëherë gjithë demonët e lutën, duke thënë: “Na dërgo te derrat, që të hyjmë tek ata”.
13 dhe Jezusi menjëherë ua lejoi atyre; atëherë, frymërat e ndyra pasi dolën, hynë te derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afro dy mijë krerë, dhe u mbytën në det.
14 Atëherë ata, që i kullotnin derrat, morën arratinë dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të demonizuarin, atë që kishte pasur Legjionin, ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, dhe patën frikë.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të demonizuarit dhe në lidhje me derrat.
17 Atëherë ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
18 Kur ai po hipte në barkë, ai që kishte qenë i demonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
19 por Jezusi nuk e lejoi, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tutë dhe u trego atyre sa bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të shpallë nëpër Dekapoli për sa i kishte bërë Jezusi; dhe të gjithë u mrekulluan.
Mbi pikturën
Pasi shfaqi fuqinë e Tij në fashitjen e stuhisë kur po kalonin Detin e Galilesë, Jezusi vjen në breg me dishepujt e Tij në “tokën e Gadarenës” (ose: Dekapolis, rajoni i dhjetë qyteteve që kishin bërë marrëveshje me njëra-tjetrën).
Besohet se ndodhet afër Gergesës (Kursi i sotëm), në bregun perëndimor të liqenit. Hebrenjtë e shmangnin këtë zonë të pafe sepse e papastër për ta.
Kur Jezusi ishte larguar nga anija, një i demonizuar që ishte pushtuar nga ‘frymëra të ndyra’, vjen drejt Tij. Sjelljet dhe mendimet e burrit zotërohen nga demonët; ai nuk ka kontroll mbi veten e tij. Ai banon në varrezat e rrëzës së malit. Kjo shpellë varrimi është e papastër për hebrenjtë për shkak të pranisë së trupave të vdekur.
Frymërat e bëjnë atë të rrahë veten e tij me gurë dhe asnjë njeri nuk mundet ta nënshtrojë atë, për shkak të forcave të mbinatyrshme që e zotërojnë. Burri bie te këmbët e Jezusit.
Duket se frymërat e papastra e njohin Jezusin që është Biri i perëndisë dhe kanë frikë se ai ka ardhur t’i torturojë ata ‘përpara kohës’. Me sa duket ata kanë dijeni se destinacioni i tyre i fundit është Liqeni i Zjarrtë. Zbulesa 20:10.
Frymët e quajnë veten e tyre Legjion. Një legjion romak përbëhej nga 6.000 ushtarë.
Jezusi i urdhëron frymërat që të dalin nga burri dhe i lejon të futen tek një tufë derrash që po kulloten në një anë mali aty afër. Për hebrenjtë derrat janë kafshë të papastra. Rritja e derrave tregon një kulturë pagane të zonës. Kur frymërat hyjnë te derrat, ata vrapojnë me nxitim drejt një shpati të pjerrët dhe derdhen në liqen, ku mbyten.
Burri që u çlirua nga demonët tani dukej normal, dhe pyeti Jezusin nëse Ai e lejonte që të shkonte me Të. Megjithatë, Jezusi e udhëzon të qëndrojë në zonë që t’u dëshmojë fqinjëve të tij për Atë që e çliroi nga fuqia e djallit dhe se si Ai pati mëshirë për të. Burri i bindet dhe fillon të shpallë përgjatë zonës së Dekapolisit atë çka kishte bërë Jezusi për të.
Kjo histori tregon fuqinë e Jezusit për të çliruar njerëzit nga fuqia e djallit, dhe për të vendosur Mbretërinë e Tij ku dikur zotëronte djalli.
1 e Gjonit 3:8b : ‘... për këtë është shfaqur Biri i Perëndisë; për të shkatërruar veprat e djallit’.
Mateu 12:28 : ‘Por në qoftë se unë i dëboj djajtë me anë të Frymës së Perëndisë, atëherë mbretëria e Perëndisë ka ardhur në mes tuaj.’
Gjoni 12:31 : ‘Tani është gjykimi i kësaj bote; tani do të hidhet jashtë sundimtari i kësaj bote’.
Gjoni 8:36 : ‘Pra, nëse Biri do t’ju bëjë të lirë, do të jeni me të vërtetë të lirë’.
Në librin e parë të Biblës, Zanafilla 3:15, profetizohet se “fara e gruas” (Jezusi) do të shtypë kokën e gjarprit (djallit)”. Me sakrificën e Tij në kryq në Kalvar, Jezusi ka mundur djallin.
Kolosianëve 2:15 : ‘... dhe mbasi i zhveshi principatat dhe pushtetet, i turpëroi botërisht, duke ngadhënjyer mbi ata, nëpërmjet tij’.
Libri i fundit i Biblës – Zbulesa përshkruan shkatërrimin përfundimtar të djallit:
Zbulesa 20:10 : ‘Dhe djalli që i mashtronte, u hodh në liqenin e zjarrit e të squfurit, ku janë bisha dhe profeti i rremë; dhe do të mundohen ditë e natë në jetë të jetëve’.